Με Εθνική Υπερηφάνεια περισσή !

«τὸ κακὸν δοκεῖν ποτ' ἐσθλὸν τῷδ' ἔμμεν,

ὅτῳ φρένας θεὸς ἄγει πρὸς ἄταν»

 

Η πρόταση-απόφαση του Eurogroup, ήταν απλή. Η Κύπρος  βάζει ένα κλιμακωτό έκτακτο τέλος στις καταθέσεις και μαζεύει  €5,8 δις και η Τρόικα της δίνει νέο δάνειο €10 δις. Το Eurogroup στηρίχτηκε στο γεγονός ότι οι καταθέσεις στις τρεις κυπριακές τράπεζες είναι οκταπλάσιες από το ΑΕΠ της χώρας. Τα μεγάλα ποσά βρίσκονται εκεί για δύο λόγους. Ο πρώτος ήταν ότι κανείς δεν ρωτούσε την πηγή τους.  Ο δεύτερος ότι έπαιρναν το ψηλότερο επιτόκιο που υπάρχει για το ευρώ. Η συζήτηση περί των αλλαγών στο καθεστώς αυτό είχε πίσω της μια πενταετία.  Το πλαίσιο της πρότασης ήταν γνωστό από τον περασμένο Νοέμβριο. Όμως ο νεοεκλεγμένος Πρόεδρος της  Κύπρου πήγε στην Σύσκεψη κορυφής  με μόνο εφόδιο την έπαρση του νικητή των εκλογών. Ο υπουργός του επί των οικονομικών,  πήγε στο Eurogroup  μάλλον αδιάβαστος  και κατά περίεργο τρόπο ανυποψίαστος.  Γύρισαν στο νησί ζαλισμένοι, μεταφέροντας μια πρόταση για την οικονομία τους χωρίς να είναι έτοιμοι για το τι θα κάνουν με αυτή.

Παρά την συμφωνία του στις Βρυξέλες, ο Πρόεδρος Νίκος  Αναστασιάδης φαίνεται απρόθυμος ή άτολμος στο να επιβάλει κυρώσεις στους μεγάλους καταθέτες, φοβούμενος τις συνέπειες για το στάτους του νησιού ως διεθνές οικονομικό κέντρο, στο οποίο είναι βασισμένη και η οικονομία της Κύπρου. Σε κάθε περίπτωση, ήταν απαραίτητο να αγωνιστεί για να περάσει κάτι τέτοιο μέσω του κοινοβουλίου. Η προστασία του τομέα offshore οικονομικών υπηρεσιών του νησιού, φαίνεται να είναι θέμα πολιτικής συναίνεσης. Οι κύπριοι βουλευτές και λοιποί πολιτικοί παράγοντες του νησιού, έχουν σχεδόν στο σύνολό τους ως πελάτες τους, στα επαγγελματικά νομικά και διαχειριστικά γραφεία τους, όλους τους μεγάλους ξένους καταθέτες , Ρώσους, Γεωργιανούς, Ουκρανούς, Έλληνες και άλλους, πολλοί εκ των οποίων  είναι …καλοί άνθρωποι με «ιδιότυπες επιχειρηματικές συμπεριφορές και ανάγκες». Το σχέδιο της ΕΕ έφερε το σύστημα σε πανικό. Άρχισαν να φωνάζουν για τον κλονισμό της Ευρωπαϊκής και Διεθνούς Τραπεζικής Πίστης αλλά και για την Εθνική Ανεξαρτησία και υπερηφάνεια, που την προσβάλουν οι… αδίστακτοι και σαδιστές  Γερμανοί. Είπαν και άλλα πολλά εθνικο-λαϊκά και στο τέλος το σχέδιο έλαβε μηδέν θετικές ψήφους από τους 55 της βουλής. Μες την αναμπουμπούλα ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου βρήκε την ευκαιρία να δείξει τον εθναρχικό του χαρακτήρα θέτοντας στη διάθεση του κράτους την περιουσία της εκκλησίας, η οποία ωστόσο ανήκει κυρίως στη δικαιοδοσία του άσπονδου συν-αγίου Ηγουμένου της Μονής Κύκκου, να υποστηρίξει επιστροφή στη Λίρα και την παραχώρηση ακόμη και στρατιωτικών(!) διευκολύνσεων προς τους Ρώσους. Οι διεθνείς δανειστές έχουν αιφνιδιαστεί από τον βαθμό στον οποίο έχουν υπερασπιστεί μέχρι στιγμής τους ξένους καταθέτες οι πολιτικές τάξεις  και εν γένει το κατεστημένο σύμπλεγμα των δομών επιρροής  και εξουσιών της Κύπρου. Ο Wolfgang Schäuble απεκάλυψε πως η πρόταση περιέλαβε τις καταθέσεις κάτω των €100.000 μετά από την άρνηση της κυπριακής πλευράς για μεγάλο κούρεμα στους μεγάλους καταθέτες.   Όπως είπε κάποιος, στις περισσότερες χώρες οι πολιτικοί ανησυχούν για τους ντόπιους. Προφανώς αυτό δεν ισχύει στην Κύπρο.

 Στην Ελλάδα βεβαίως  σύσσωμη η αντιπολίτευση χαιρέτησε την  υπερήφανη Εθνική στάση των Κυπρίων που αντιστέκεται και δεν ακολούθησε στην …προδοσία την Ελληνική Κυβέρνηση. Ζητήθηκε και η παραίτηση του Έλληνα υπουργού οικονομικών. Η παράνοια του δημόσιου λόγου έφερε παραληρήματα στα τηλεοπτικά παράθυρα και τα πολιτικά γραφεία. Πλήθος τα σενάρια, με πρώτο αυτό όπου η Ρωσία σώζει την Κύπρο και δεύτερο την κατάρρευση του Ευρώ και το «τέλος της Γερμανικής καταδυνάστευσης των λαών της Ευρώπης» . Κάθε τρελή ιδέα, ανυπόστατες επιλογές, ευχές και ελπίδες, προσπάθησαν να παρουσιαστούν ως  «plan B». Οι Κύπριοι βουλευτές  (όπως και οι λοιποί εθνικά υπερήφανοι Έλληνες και Κύπριοι) μπορεί να ελπίζουν ότι, αντιμέτωπες με την προοπτική της εξόδου της Κύπρου από την ευρωζώνη, οι χώρες του Γερμανικού μπλοκ θα λυγίσουν, ώστε να παραμείνει εντός ευρωζώνης το νησί,  διασώζοντας ταυτόχρονα τις Business με τους  μεγάλους ξένους καταθέτες.  Όμως το μόνο πραγματικό γεγονός είναι ότι οι κυπριακές Τράπεζες παραμένουν από τότε κλειστές με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να δηλώνει πως, μετά την Δευτέρα 25 Μάρτη 2013, θα σταματήσει οποιαδήποτε παροχή ρευστότητας, αν δεν έχουν εντωμεταξύ μια συμφωνία με την τρόικα. Με τον χρόνο να τρέχει αμείλικτος, γίνεται προφανές, όλο και περισσότερο, ότι η ανάγνωση των διεθνών πολιτικών και οικονομικών δεδομένων  δεν υπήρξε σωστή.

Ο υπουργός Οικονομικών της Κύπρου Μιχάλης Σαρρής, βρίσκεται στη Μόσχα για να κάνει έκκληση για βοήθεια, παρά το γεγονός ότι οι Ρώσοι δεν έδειξαν ποτέ ιδιαίτερα πρόθυμοι να παράσχουν συμπληρωματική βοήθεια, καθώς οποιοδήποτε δάνειο από τη Ρωσία απλά θα πρόσθετε στο ύψος του χρέους, ξεπερνώντας το επίπεδο που κρίνεται ως βιώσιμο από το ΔΝΤ. Στη φαντασία (και μόνο όπως φαίνεται) των Κυπρίων, υπάρχουν δύο δυνατότητες: Πρώτον, η πρόσβαση στα μελλοντικά αποθέματα φυσικού αερίου της Κύπρου. Όμως τα αποθέματα φυσικού αερίου αποτελούν αβέβαιη πρόταση, και εξακολουθούν να εκκρεμούν διάφορα ζητήματα σχετικά με τα διεθνή δικαιώματα. Δεύτερον η αγορά και η ανακεφαλαιοποίηση μίας από τις κυπριακές τράπεζες. Όμως , πως οι Ρώσοι θα αγοράσουν μία τράπεζα τη στιγμή που όλες οι τράπεζες παραμένουν στο έλεος της ΕΚΤ, η οποία θα μπορούσε να αποσύρει τη στήριξή της μέσω δανείων έκτακτης ανάγκης χαμηλού κόστους προς την Κυπριακή οικονομία; Η αλήθεια είναι μία. Ο δρόμος προς τη Μόσχα δεν μπορεί να παρακάμψει το Βερολίνο. Οι Ρώσοι δεν θα ταράξουν τις σχέσεις τους με τον Ευρωπαϊκό Βορρά και είναι απροετοίμαστοι να δεχτούν την προσφορά ενός στρατηγικού προγεφυρώματος στην Ανατολική Μεσόγειο.

Το κυπριακό πολιτικό προσωπικό, προσπαθεί να οχυρωθεί πίσω από το μεγάλο λάθος του Eurogroup  να παραβιάσει με την πρότασή του το όριο των  €100.000, που υποτίθεται πως είναι οι εγγυημένες καταθέσεις στη ΕΕ. Όμως είναι βέβαιο  πως  θα βρεθεί υπό έντονες πιέσεις εντός Ευρώπης για να επιστρέψει στην ιδέα επιβολής μιας σημαντικά ισχυρότερης εισφοράς επί των μεγάλων καταθετών, απαλλάσσοντας  τους καταθέτες με λογαριασμούς κάτω των €100.000. Στη αντίληψη των Ευρωπαίων κυριαρχεί ο (κατά ένα μέρος στρεβλός) συλλογισμός  ότι είναι παράλογο να πληρώσουν τα σπασμένα ενός αδιαφανούς και κατά αθέμιτο τρόπο λειτουργούντος τραπεζικού συστήματος, οι φορολογούμενοι της Γερμανίας, της Ιταλίας, της Ισπανίας και της υπόλοιπης ευρωζώνης. Η Κύπρος ελπίζει πως έχει ακόμα φίλους, αλλά αυτοί δεν φαίνεται πως θα την βοηθήσουν. Ακόμα και οι χώρες που είναι διστακτικές ως προς την επιβολή κυρώσεων στους καταθέτες, όπως η Γαλλία, συμφωνούν ότι το νησί πρέπει να συρρικνώσει (εδώ και τώρα) τον χρηματοπιστωτικό του κλάδο και να απεξαρτητοποιηθεί από τα ρωσικά χρήματα αμφιβόλου προέλευσης. Σε κάθε περίπτωση, η άμεση ανακεφαλαιοποίηση θα απαιτούσε εξωτερική εποπτεία και εξ’ ολοκλήρου αναδιάρθρωση του χρηματοπιστωτικού τομέα της Κύπρου, κάτι που η Λευκωσία απεγνωσμένα προσπαθεί να αποφύγει. Η καγκελάριος της Γερμανίας 'Ανγκελα Μέρκελ δήλωσε σήμερα Παρασκευή σε Γερμανούς βουλευτές ότι επιθυμεί την παραμονή της Κύπρου στην ευρωζώνη, αλλά και ότι η Λευκωσία πρέπει να καταλάβει ότι το επιχειρηματικό της μοντέλο έχει πεθάνει.

Η Λευκωσία δεν θα μπορέσει κρατήσει τις τράπεζές της κλειστές για αρκετές ημέρες ακόμη, προσπαθώντας να βρει διέξοδο από το χάος. H ανάκληση της βοηθείας έκτακτης ανάγκης ρευστότητας (ELA), είναι και το «όπλο» που φαίνεται να είναι στραμμένο προς το κεφάλι των πολιτικών της, κάτι που κατέστη σαφές από τους αξιωματούχους της ΕΚΤ κατά τις διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες, αργά το βράδυ της Παρασκευής. Η Κύπρος δεν διαθέτει την κεντρική τράπεζα που θα στηρίξει τις τράπεζές της όπως γίνεται σε μία χώρα εκτός ευρωζώνης. Δίχως τη ρευστότητα της ευρωζώνης, η Κύπρος είτε θα γίνει μία οικονομία χωρίς χρήματα και θα επιστρέψει στο σύστημα αντιπραγματισμού, είτε η Λευκωσία θα ξεκινήσει να τυπώνει δικό της νόμισμα για να κρατήσει σε λειτουργία το τραπεζικό της σύστημα. Την επόμενη φορά που θα επισκεφτούν οι Κύπριοι τα υποκαταστήματα των τραπεζών τους, μπορεί να αποσύρουν πληθωριστικές κυπριακές Λίρες. Τότε το νησί θα βρεθεί έρημο και μόνο του στα επικίνδυνα νερά της Ανατολικής Μεσογείου. Ας ελπίσουμε πως οι συχνές δημόσιες παρεμβάσεις του Αρχιεπίσκοπου Χρυσόστομου, θα ανακαλέσουν εγκαίρως στη μνήμη και την κρίση της Κυπριακής ηγεσίας την (την έστω και λανθασμένα θεωρούμενη ευαγγελική)  ρήση: «Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι».