ΨΕΥΤΗΣ ΠΑΠΠΟΥΣ – Το παλιό και το καινούργιο

Ο Αλέκος Φλαμπουράρης, ο αποκαλούμενος και παππούς της κυβέρνησης Τσίπρα, γνωστός και ως κυρ Αλέκος, είχε αναλάβει μια περίοπτη υπουργική θέση από την οποία επιχείρησε να κληροδοτήσει στο πανελλήνιο την πνευματική του περιουσία, όση μάζεψε από το παλαιότερο και πρόσφατο παρελθόν.  Έζησε τους αγώνες από την πλευρά των διεκδικητών της κοινωνικής και πολιτικής ελευθερίας, ανάμεσα σε συντρόφους, σε φοιτητές και σε διαδηλωτές, αλλά κυρίως μέσα από κομματική αγκιτάτσια, κομματικές ίντριγκες και κομματική κοοπτάτσια, με αποτέλεσμα η αφήγησή του να έχει ανάλογη χροιά. 

Όπως έχει γίνει δημοσίως γνωστό, στο σπίτι της οικογένειας Φλαμπουράρη στην Αίγινα περνούσαν τις περισσότερες ημέρες των τελευταίων θερινών διακοπών τους τα μέλη της οικογένειας Τσίπρα. Είναι τόσο στενά συνδεδεμένες οι δύο οικογένειες που τα παιδιά του Αλέξη φωνάζουν τον κυρ Αλέκο «παππού». Είναι το δίχως άλλο ένας ψεύτης παππούς. Όμως, τα ψέματά του είναι πολύ διαφορετικά από αυτά  του λίγο ιδιόρρυθμου αλλά συμπαθητικού παππού  του μυθιστορήματος της Άλκης Ζέη. Ο τελευταίος έχει ζήσει τις ίδιες εποχές και μέσα από τα  λεγόμενά του περνούν μεγάλα γεγονότα και ιδέες, μια μεγάλη τοιχογραφία της ζωής και της πολιτικής του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα στην Ελλάδα και στον κόσμο γενικότερα, με τρόπο ικανό να εξάψει την φαντασία ενός εγγονού. Αν και ο ίδιος ο Αλέκος Φλαμπουράρης, μιλώντας δημόσια για τη σχέση του με τα παιδιά του παραιτηθέντος πρωθυπουργού, ίσως θέλησε να περάσει για τον εαυτό του μια εικόνα όπως αυτή του παππού του μυθιστορήματος, τα δικά του πολιτικά ψέματα είναι αληθινά.

Όταν η αλήθεια μοιάζει σκληρή, ο κυρ-Αλέκος καταφεύγει στο καλαμπούρι. Μεταφέροντας στα τηλεοπτικά στούντιο μαζί με τον φραπέ του και όλο το ύφος του καφενειακού λόγου, έκανε πασιφανή την απέχθεια του στον ρεαλισμό, οπως και την ακαταμάχητη ροπή του στις ασυναρτησίες. Αυτός ο ηθικά και πολιτικά ρακένδυτος ψεύτης παππούς, θεωρείται μέντορας και συμβουλάτορας ενός νέου και ανώριμου πρωθυπουργού, που στη σύντομη πρώτη θητεία του περιπλανήθηκε στον πραγματικό κόσμο υπό την επήρεια μύθων,  που είχε πλάσει ο ίδιος ή του είχαν αφηγηθεί άλλοι.

Δεν ξέρουμε αν ο Αλέκος Φλαμπουράρης, φαντασιώνεται για τον εαυτό του το ρόλο του Μέρλιν με τον Αλέξη Τσίπρα στον ρόλο του Αρθούρου.  Αλλά με εκείνο το πονηρό χαμογελάκι, αφήνει να εννοηθεί πως αυτός γνωρίζει πράγματα που δεν είναι για τους πολλούς, πως είναι κάτοχος πολλών μυστικών και μυστηρίων. Κάτι σαν την προ-μακιαβελική τέχνη της διακυβέρνησης, την αλχημιστική arcana, περιτυλιγμένη με αβάσταχτη και ειρωνική ελαφρότητα. Όμως τα ψέματα της πολιτικής του σκέψης και λόγου, είναι από εκείνα τα μεγάλα ψέματα που διαβρώνουν το ήθος του πολιτικού μας βίου, με τρόπο καθόλου αθώο και παντελώς ασύγγνωστο.

Ε όχι! Αυτό δεν είναι νέο!